убруі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. убрую́ся убруі́мся
2-я ас. убруі́шся убруіце́ся
3-я ас. убруі́цца убруя́цца
Прошлы час
м. убруі́ўся убруі́ліся
ж. убруі́лася
н. убруі́лася
Загадны лад
2-я ас. убруі́ся убруі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час убруі́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)