убрукава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| убруку́ю | убруку́ем | |
| убруку́еш | убруку́еце | |
| убруку́е | убруку́юць | |
| Прошлы час | ||
| убрукава́ў | убрукава́лі | |
| убрукава́ла | ||
| убрукава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| убруку́й | убруку́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| убрукава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)