убрукава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
убрукава́ны | убрукава́ная | убрукава́нае | убрукава́ныя | |
убрукава́нага | убрукава́най убрукава́нае |
убрукава́нага | убрукава́ных | |
убрукава́наму | убрукава́най | убрукава́наму | убрукава́ным | |
убрукава́ны ( убрукава́нага ( |
убрукава́ную | убрукава́нае | убрукава́ныя ( убрукава́ных ( |
|
убрукава́ным | убрукава́най убрукава́наю |
убрукава́ным | убрукава́нымі | |
убрукава́ным | убрукава́най | убрукава́ным | убрукава́ных |
Кароткая форма: убрукава́на.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)