убрукава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. убрукава́ны убрукава́ная убрукава́нае убрукава́ныя
Р. убрукава́нага убрукава́най
убрукава́нае
убрукава́нага убрукава́ных
Д. убрукава́наму убрукава́най убрукава́наму убрукава́ным
В. убрукава́ны (неадуш.)
убрукава́нага (адуш.)
убрукава́ную убрукава́нае убрукава́ныя (неадуш.)
убрукава́ных (адуш.)
Т. убрукава́ным убрукава́най
убрукава́наю
убрукава́ным убрукава́нымі
М. убрукава́ным убрукава́най убрукава́ным убрукава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)