убо́чына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| убо́чына | убо́чыны | |
| убо́чыны | убо́чын | |
| убо́чыне | убо́чынам | |
| убо́чыну | убо́чыны | |
| убо́чынай убо́чынаю |
убо́чынамі | |
| убо́чыне | убо́чынах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)