убо́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
убо́р | убо́ры | |
убо́ру | убо́раў | |
убо́ру | убо́рам | |
убо́р | убо́ры | |
убо́рам | убо́рамі | |
убо́ры | убо́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)