ублу́каць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ублу́каю ублу́каем
2-я ас. ублу́каеш ублу́каеце
3-я ас. ублу́кае ублу́каюць
Прошлы час
м. ублу́каў ублу́калі
ж. ублу́кала
н. ублу́кала
Загадны лад
2-я ас. ублу́кай ублу́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час ублу́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)