тэхрабо́тніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тэхрабо́тніца тэхрабо́тніцы
Р. тэхрабо́тніцы тэхрабо́тніц
Д. тэхрабо́тніцы тэхрабо́тніцам
В. тэхрабо́тніцу тэхрабо́тніц
Т. тэхрабо́тніцай
тэхрабо́тніцаю		 тэхрабо́тніцамі
М. тэхрабо́тніцы тэхрабо́тніцах

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)