тэхрабо́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тэхрабо́тнік | тэхрабо́тнікі | |
тэхрабо́тніка | тэхрабо́тнікаў | |
тэхрабо́тніку | тэхрабо́тнікам | |
тэхрабо́тніка | тэхрабо́тнікаў | |
тэхрабо́тнікам | тэхрабо́тнікамі | |
тэхрабо́тніку | тэхрабо́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)