тэхкіраўні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тэхкіраўні́к тэхкіраўнікі́
Р. тэхкіраўніка́ тэхкіраўніко́ў
Д. тэхкіраўніку́ тэхкіраўніка́м
В. тэхкіраўніка́ тэхкіраўніко́ў
Т. тэхкіраўніко́м тэхкіраўніка́мі
М. тэхкіраўніку́ тэхкіраўніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)