тэхгурто́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тэхгурто́к | тэхгурткі́ | |
тэхгуртка́ | тэхгуртко́ў | |
тэхгуртку́ | тэхгуртка́м | |
тэхгурто́к | тэхгурткі́ | |
тэхгуртко́м | тэхгуртка́мі | |
тэхгуртку́ | тэхгуртка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)