тэтрако́нх
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тэтрако́нх | тэтрако́нхі | |
тэтрако́нха | тэтрако́нхаў | |
тэтрако́нху | тэтрако́нхам | |
тэтрако́нх | тэтрако́нхі | |
тэтрако́нхам | тэтрако́нхамі | |
тэтрако́нху | тэтрако́нхах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)