тэрэнку́р

‘лячэбная хадзьба’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. тэрэнку́р
Р. тэрэнку́ру
Д. тэрэнку́ру
В. тэрэнку́р
Т. тэрэнку́рам
М. тэрэнку́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)