тэрыко́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тэрыко́н | тэрыко́ны | |
тэрыко́на | тэрыко́наў | |
тэрыко́ну | тэрыко́нам | |
тэрыко́н | тэрыко́ны | |
тэрыко́нам | тэрыко́намі | |
тэрыко́не | тэрыко́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)