тэрмая́дзернік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тэрмая́дзернік | тэрмая́дзернікі | |
тэрмая́дзерніка | тэрмая́дзернікаў | |
тэрмая́дзерніку | тэрмая́дзернікам | |
тэрмая́дзерніка | тэрмая́дзернікаў | |
тэрмая́дзернікам | тэрмая́дзернікамі | |
тэрмая́дзерніку | тэрмая́дзерніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)