тэрмаэлеме́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тэрмаэлеме́нт | тэрмаэлеме́нты | |
тэрмаэлеме́нта | тэрмаэлеме́нтаў | |
тэрмаэлеме́нту | тэрмаэлеме́нтам | |
тэрмаэлеме́нт | тэрмаэлеме́нты | |
тэрмаэлеме́нтам | тэрмаэлеме́нтамі | |
тэрмаэлеме́нце | тэрмаэлеме́нтах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)