тэрмахі́мік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тэрмахі́мік | тэрмахі́мікі | |
тэрмахі́міка | тэрмахі́мікаў | |
тэрмахі́міку | тэрмахі́мікам | |
тэрмахі́міка | тэрмахі́мікаў | |
тэрмахі́мікам | тэрмахі́мікамі | |
тэрмахі́міку | тэрмахі́міках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)