тэрмакарата́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тэрмакарата́ж тэрмакарата́жы
Р. тэрмакарата́жу тэрмакарата́жаў
Д. тэрмакарата́жу тэрмакарата́жам
В. тэрмакарата́ж тэрмакарата́жы
Т. тэрмакарата́жам тэрмакарата́жамі
М. тэрмакарата́жы тэрмакарата́жах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)