тэрмаапрацо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
тэрмаапрацо́ўка | |
тэрмаапрацо́ўкі | |
тэрмаапрацо́ўцы | |
тэрмаапрацо́ўку | |
тэрмаапрацо́ўкай тэрмаапрацо́ўкаю |
|
тэрмаапрацо́ўцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)