тэрапеўты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тэрапеўты́чны тэрапеўты́чная тэрапеўты́чнае тэрапеўты́чныя
Р. тэрапеўты́чнага тэрапеўты́чнай
тэрапеўты́чнае		 тэрапеўты́чнага тэрапеўты́чных
Д. тэрапеўты́чнаму тэрапеўты́чнай тэрапеўты́чнаму тэрапеўты́чным
В. тэрапеўты́чны (неадуш.)
тэрапеўты́чнага (адуш.)		 тэрапеўты́чную тэрапеўты́чнае тэрапеўты́чныя (неадуш.)
тэрапеўты́чных (адуш.)
Т. тэрапеўты́чным тэрапеўты́чнай
тэрапеўты́чнаю		 тэрапеўты́чным тэрапеўты́чнымі
М. тэрапеўты́чным тэрапеўты́чнай тэрапеўты́чным тэрапеўты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)