тэ́паць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тэ́паць | тэ́пці | |
тэ́пця | тэ́пцяў | |
тэ́пцю | тэ́пцям | |
тэ́паць | тэ́пці | |
тэ́пцем | тэ́пцямі | |
тэ́пці | тэ́пцях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)