тэко́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тэко́ма тэко́мы
Р. тэко́мы тэко́м
Д. тэко́ме тэко́мам
В. тэко́му тэко́мы
Т. тэко́май
тэко́маю		 тэко́мамі
М. тэко́ме тэко́мах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)