тэзаўрава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тэзаўру́ю тэзаўру́ем
2-я ас. тэзаўру́еш тэзаўру́еце
3-я ас. тэзаўру́е тэзаўру́юць
Прошлы час
м. тэзаўрава́ў тэзаўрава́лі
ж. тэзаўрава́ла
н. тэзаўрава́ла
Загадны лад
2-я ас. тэзаўру́й тэзаўру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час тэзаўру́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)