тэзаўрава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| тэзаўрава́нне | |
| тэзаўрава́ння | |
| тэзаўрава́нню | |
| тэзаўрава́нне | |
| тэзаўрава́ннем | |
| тэзаўрава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)