тэзава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
тэзава́ны | тэзава́ная | тэзава́нае | тэзава́ныя | |
тэзава́нага | тэзава́най тэзава́нае |
тэзава́нага | тэзава́ных | |
тэзава́наму | тэзава́най | тэзава́наму | тэзава́ным | |
тэзава́ны ( тэзава́нага ( |
тэзава́ную | тэзава́нае | тэзава́ныя ( тэзава́ных ( |
|
тэзава́ным | тэзава́най тэзава́наю |
тэзава́ным | тэзава́нымі | |
тэзава́ным | тэзава́най | тэзава́ным | тэзава́ных |
Кароткая форма: тэзава́на.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)