тэбаі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. тэбаі́н
Р. тэбаі́ну
Д. тэбаі́ну
В. тэбаі́н
Т. тэбаі́нам
М. тэбаі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)