тэарэты́чна-патэнцыя́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тэарэты́чна-патэнцыя́льны тэарэты́чна-патэнцыя́льная тэарэты́чна-патэнцыя́льнае тэарэты́чна-патэнцыя́льныя
Р. тэарэты́чна-патэнцыя́льнага тэарэты́чна-патэнцыя́льнай
тэарэты́чна-патэнцыя́льнае		 тэарэты́чна-патэнцыя́льнага тэарэты́чна-патэнцыя́льных
Д. тэарэты́чна-патэнцыя́льнаму тэарэты́чна-патэнцыя́льнай тэарэты́чна-патэнцыя́льнаму тэарэты́чна-патэнцыя́льным
В. тэарэты́чна-патэнцыя́льны (неадуш.)
тэарэты́чна-патэнцыя́льнага (адуш.)		 тэарэты́чна-патэнцыя́льную тэарэты́чна-патэнцыя́льнае тэарэты́чна-патэнцыя́льныя (неадуш.)
тэарэты́чна-патэнцыя́льных (адуш.)
Т. тэарэты́чна-патэнцыя́льным тэарэты́чна-патэнцыя́льнай
тэарэты́чна-патэнцыя́льнаю		 тэарэты́чна-патэнцыя́льным тэарэты́чна-патэнцыя́льнымі
М. тэарэты́чна-патэнцыя́льным тэарэты́чна-патэнцыя́льнай тэарэты́чна-патэнцыя́льным тэарэты́чна-патэнцыя́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)