ты́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ты́хканне | |
ты́хкання | |
ты́хканню | |
ты́хканне | |
ты́хканнем | |
ты́хканні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
ты́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ты́хканне | |
ты́хкання | |
ты́хканню | |
ты́хканне | |
ты́хканнем | |
ты́хканні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)