тытулава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тытулава́ны тытулава́ная тытулава́нае тытулава́ныя
Р. тытулава́нага тытулава́най
тытулава́нае		 тытулава́нага тытулава́ных
Д. тытулава́наму тытулава́най тытулава́наму тытулава́ным
В. тытулава́ны (неадуш.)
тытулава́нага (адуш.)		 тытулава́ную тытулава́нае тытулава́ныя (неадуш.)
тытулава́ных (адуш.)
Т. тытулава́ным тытулава́най
тытулава́наю		 тытулава́ным тытулава́нымі
М. тытулава́ным тытулава́най тытулава́ным тытулава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)