тытанамагнеты́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тытанамагнеты́т | |
тытанамагнеты́ту | |
тытанамагнеты́ту | |
тытанамагнеты́т | |
тытанамагнеты́там | |
тытанамагнеты́це |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)