тыта́н
‘бажаство; асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| тыта́н | тыта́ны | |
| тыта́на | тыта́наў | |
| тыта́ну | тыта́нам | |
| тыта́на | тыта́наў | |
| тыта́нам | тыта́намі | |
| тыта́не | тыта́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)