тырэаідзі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тырэаідзі́т тырэаідзі́ты
Р. тырэаідзі́ту тырэаідзі́таў
Д. тырэаідзі́ту тырэаідзі́там
В. тырэаідзі́т тырэаідзі́ты
Т. тырэаідзі́там тырэаідзі́тамі
М. тырэаідзі́це тырэаідзі́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)