тырэаідзі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. тырэаідзі́н
Р. тырэаідзі́ну
Д. тырэаідзі́ну
В. тырэаідзі́н
Т. тырэаідзі́нам
М. тырэаідзі́не

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)