тырэатрапі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тырэатрапі́н тырэатрапі́ны
Р. тырэатрапі́ну тырэатрапі́наў
Д. тырэатрапі́ну тырэатрапі́нам
В. тырэатрапі́н тырэатрапі́ны
Т. тырэатрапі́нам тырэатрапі́намі
М. тырэатрапі́не тырэатрапі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)