тырчэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тырчу́ тырчы́м
2-я ас. тырчы́ш тырчыце́
3-я ас. тырчы́ць тырча́ць
Прошлы час
м. тырчэ́ў тырчэ́лі
ж. тырчэ́ла
н. тырчэ́ла
Загадны лад
2-я ас. тырчы́ тырчы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час тырчучы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)