тырча́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тырчу́ тырчы́м
2-я ас. тырчы́ш тырчыце́
3-я ас. тырчы́ць тырча́ць
Прошлы час
м. тырча́ў тырча́лі
ж. тырча́ла
н. тырча́ла
Загадны лад
2-я ас. тырчы́ тырчы́це

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)