ты́рканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ты́рканне | ты́рканні | |
ты́ркання | ты́рканняў | |
ты́рканню | ты́рканням | |
ты́рканне | ты́рканні | |
ты́рканнем | ты́рканнямі | |
ты́рканні | ты́рканнях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)