тыпагравю́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тыпагравю́ра тыпагравю́ры
Р. тыпагравю́ры тыпагравю́р
Д. тыпагравю́ры тыпагравю́рам
В. тыпагравю́ру тыпагравю́ры
Т. тыпагравю́рай
тыпагравю́раю		 тыпагравю́рамі
М. тыпагравю́ры тыпагравю́рах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)