ты́п
‘мадэль; разнавіднасць і інш.’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ты́п | ты́пы | |
| ты́пу | ты́паў | |
| ты́пу | ты́пам | |
| ты́п | ты́пы | |
| ты́пам | ты́памі | |
| ты́пе | ты́пах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)