ты́п

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ты́п ты́пы
Р. ты́па ты́паў
Д. ты́пу ты́пам
В. ты́па ты́паў
Т. ты́пам ты́памі
М. ты́пе ты́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)