тыні́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| тыні́на | тыні́ны | |
| тыні́ны | тыні́н | |
| тыні́не | тыні́нам | |
| тыні́ну | тыні́ны | |
| тыні́най тыні́наю |
тыні́намі | |
| тыні́не | тыні́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)