тынко́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| тынко́ўшчык | тынко́ўшчыкі | |
| тынко́ўшчыка | тынко́ўшчыкаў | |
| тынко́ўшчыку | тынко́ўшчыкам | |
| тынко́ўшчыка | тынко́ўшчыкаў | |
| тынко́ўшчыкам | тынко́ўшчыкамі | |
| тынко́ўшчыку | тынко́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)