ты́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ты́н тыны́
Р. ты́ну тыно́ў
Д. ты́ну тына́м
В. ты́н тыны́
Т. ты́нам тына́мі
М. ты́не тына́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)