тылі́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. тылі́канне
Р. тылі́кання
Д. тылі́канню
В. тылі́канне
Т. тылі́каннем
М. тылі́канні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)