тыгры́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тыгры́ца тыгры́цы
Р. тыгры́цы тыгры́ц
Д. тыгры́цы тыгры́цам
В. тыгры́цу тыгры́ц
Т. тыгры́цай
тыгры́цаю
тыгры́цамі
М. тыгры́цы тыгры́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)