тыгматрапі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тыгматрапі́зм | |
тыгматрапі́зму | |
тыгматрапі́зму | |
тыгматрапі́зм | |
тыгматрапі́змам | |
тыгматрапі́зме |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)