тыбе́цец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| тыбе́цец | тыбе́тцы | |
| тыбе́тца | тыбе́тцаў | |
| тыбе́тцу | тыбе́тцам | |
| тыбе́тца | тыбе́тцаў | |
| тыбе́тцам | тыбе́тцамі | |
| тыбе́тцу | тыбе́тцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)