тыамі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| тыамі́н | тыамі́ны | |
| тыамі́ну | тыамі́наў | |
| тыамі́ну | тыамі́нам | |
| тыамі́н | тыамі́ны | |
| тыамі́нам | тыамі́намі | |
| тыамі́не | тыамі́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)