тыазі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тыазі́н | тыазі́ны | |
тыазі́ну | тыазі́наў | |
тыазі́ну | тыазі́нам | |
тыазі́н | тыазі́ны | |
тыазі́нам | тыазі́намі | |
тыазі́не | тыазі́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)