тыазі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тыазі́н тыазі́ны
Р. тыазі́ну тыазі́наў
Д. тыазі́ну тыазі́нам
В. тыазі́н тыазі́ны
Т. тыазі́нам тыазі́намі
М. тыазі́не тыазі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)