тыазі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| тыазі́н | тыазі́ны | |
| тыазі́ну | тыазі́наў | |
| тыазі́ну | тыазі́нам | |
| тыазі́н | тыазі́ны | |
| тыазі́нам | тыазі́намі | |
| тыазі́не | тыазі́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)