ту́таўнік

‘дрэва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ту́таўнік ту́таўнікі
Р. ту́таўніка ту́таўнікаў
Д. ту́таўніку ту́таўнікам
В. ту́таўнік ту́таўнікі
Т. ту́таўнікам ту́таўнікамі
М. ту́таўніку ту́таўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)